No problem in The Gambia
Door: Sanne Peters
Blijf op de hoogte en volg Sanne
06 September 2015 | Gambia, Lamin
Hallo allemaal,
Wat leuk om te zien dat er zoveel positieve reacties zijn! Hier dan mijn tweede verhaaltje!
Maandag was het dan eindelijk zo ver, aan de slag in Lamin Health center. Deze week had ik ochtenddienst. Dat is officieel van 8.00-14.00. Voor Gambiaanse begrippen is het ongeveer van 9.30 -14.00, hier heb ik mij dan ook wel aan aangepast. Heel vervelend was dat niet voor een eerste week. Ik zal proberen te vertellen hoe het er aan toe gaat in de kliniek.
Wanneer een patiënt binnenkomt moet deze zich eerste melden bij de receptie. Hier betalen zijn 15 / 25 dalassi. 15 voor een kind en 25 voor een volwassene. Dit is omgerekend €0,35 en €0,57. Als zij dit betaalt hebben krijgen zij een half a4’tje en gaan ze door naar de consulting room. Dit halve a4’tje is eigenlijk het hele patiëntendossier. In de consulting room zit een verpleegkundig specialist met een verpleegkundig assistent. Hier vindt de eerste check plaats: bloeddruk, temperatuur, gewicht. Ook geven de patiënten hier klachten aan. De verpleegkundig specialist geeft hier een eerste diagnose. Hier worden ook de eerste infusen aangelegd als het nodig is. Dit gebeurt best vaak. Als dit niet gebeurt worden de patiënten doorgestuurd naar het lab. Hier betalen zij weer geld om getest te worden op bv. Malaria. De uitslag van de test is vaak gelijk bekend. Hierna worden zij doorgestuurd naar de dokter. Hij leest de patiëntendossiers nog een keer na en schrijft dan medicatie uit. Zodra de patiënten medicatie voorgeschreven krijgen moeten zij eerst weer met het patiëntendossier (halve a4’tje ) terug naar de receptie. Hier betalen zij dan weer voor de medicatie. Zodra ze dat gedaan hebben mogen ze in de apotheek de medicijnen ophalen.
Er is ook een kinderafdeling, bevallingskamer en kraamafdeling. Deze zijn alleen nog niet in gebruik omdat van heel veel apparatuur niet bekend is hoe ze werken.
Zoals jullie lezen gaat dit er toch wel heel anders aan toe dan in Nederland.
Ik ben maandag begonnen in de consulting room. Mijn eerste indruk was dat het best chaotisch eraan toe gaat. Zodra ze van de receptie komen, komen de patiënten gelijk binnen lopen om het patiëntendossier af te geven. Dit terwijl je gewoon bezig bent met een andere patiënt. Ik heb me aan het begin vooral bezig gehouden met het observeren, hoe gaan ze hier nou eigenlijk te werk. Na een tijdje heb ik een beetje de taak van de assistent overgenomen en ging ik de eerste checks doen. Ik denk dat er die dag wel rond de 50-60 patiënten zijn geweest. Een klein deel daarvan werd opgenomen. Maar veel mochten diezelfde dag nog naar huis.
Op dinsdag heb ik in het lab gezeten. Ook eerst even gekeken hoe dat gaat. Ze komen binnen, de namen worden opgeschreven, er wordt betaald en de nodige test wordt erbij gepakt. Het was een stuk rustiger dan die dag ervoor. Er werden vooral veel malaria testen gedaan. Dit houdt in, een prik in de duim, druppel bloed opzuigen en deze op een plaatje leggen, vloeistof erbij en tada de uitslag is bekend. Veel waren er negatief. Na een tijdje had ik di wel onder de knie.
Toen kwam Elise mij ineens halen. Er was een zwanger meisje binnengekomen die erg veel pijn had. Zij was 28 weken zwanger en had dus al 4-5 cm ontsluiting. Helaas kon zij niet bij ons bevallen omdat bij ons de couveuses nog niet werken. Maar dit betekende wel het eerste ritje met de ambulance naar een soort verloskunde centrum in de buurt. Wij zijn alle 3 meegegaan, in de hoop dat zij daar kon bevallen en wij daar bij mochten zijn. Helaas hadden zij daar ook niet de goede apparatuur, de baby moest tenslotte in de couveuse en deze hebben ze hier alleen in Serrekunda Hospital en Banjul. Wij moesten het meisje achterlaten in het verloskunde centrum, er zou een andere ambulance komen die van dat centrum(die gratis is), om haar naar het grote ziekenhuis te brengen. Helaas geen bevalling, maar voor haar was het wel beter.
Wij wilden natuurlijk wel weten of het goed was gegaan. En toevallig werkt haar zus bij ons in de kliniek, maar die kon geen contact krijgen. Uiteindelijk kregen wij te horen dat ze was bevallen van een meisje en dat alles goed gaat. Toch fijn om te horen.
Woensdag heb ik weer in de consulting room gezeten. Dit ging eigenlijk hetzelfde als maandag, alleen was het een stuk rustiger. Af een toe een infuus aansluiten en wat checks gedaan. Maar daar bleef het voor de woensdag wel bij.
Donderdag heb ik een ochtendje bij de dokter gezeten. Ik moet toegeven, ik heb hier best wel wat geleerd van hem. Hij was jarig, maar wilde niet dat iemand het wist. Hij was ook te oud om het te vieren vond hij zelf.
Wij zouden die avond uiteten gaan met Gert en Inge, maar als het lekker weer was mochten we ook eerder komen om lekker bij het zwembad te liggen. Rond 1 uur werden wij opgehaald door Omar en Sekou om naar het zwembad te gaan. We hebben daar heerlijk tot een uurtje of 5 gelegen, de donkere wolken kwamen ons al tegemoet. Tijd voor Gert en Inge om ons 1 van de mooiste plekjes van Gambia laten zien. Dit was voor hun bij Kalypso. Een restaurant aan het strand. Ik moet toegeven, het is inderdaad een heel mooi plekje. Je kijkt uit over de zee, maar hier begint ook gelijk de rivier. Mooie rieten hutjes waar je onder kan zitten met heerlijke lounge stoelen. En dat is nog niet alles, je zit naast een poeltje met krokodillen. Deze keken wel erg boos. Tijd voor een lekker biertje en een gezellig praatje.
Om 19.00 hadden zij gereserveerd bij een Hongaar. Daar aangekomen stond er een grote tafel klaar, veel meer stoelen dan de personen met wie wij waren. Wat bleek nou, Gert en Inge hadden ook wat Gambiaanse vrienden uitgenodigd. Er kwamen wat jonge gasten en Omar en Sekou. Één van de jongens had zijn gitaar meegenomen. Wij hebben heerlijk gegeten, een lekker biertje gedronken en met zijn alle Bob Marley gezongen. Ik heb echt een fantastische avond gehad. Gert en Inge, als jullie dit lezen, nogmaals bedankt!!!
De terugweg was weer 1 grote safari over de wegen door de regen. Eenmaal terug bij de kliniek hebben we nog even beneden met de nachtdienst gezeten, met James en Ami. Daarna snel me bed in, het was een heerlijke middag/avond maar ik was er toch wel erg moe van.
Vrijdag is officieel onze schooldag. Ik moet toegeven, ik heb er niet veel aangedaan. Dit komt ook wel doordat je na je dienst ook nog een hele middag hebt om aan school te werken. Eigenlijk heb ik overdag lekker niks gedaan. Ohja, we hebben Lisa geleerd hoe ze tosti’s moet maken, toch wel fijn een beetje afwisseling. Alleen pannenkoeken en ei ben je toch wel snel zat…. ’
s Avonds kwamen Gert en Inge gezellig bij ons eten. Hun weekje zat er al weer op. We hebben afscheid genomen en daarna zijn ze naar het vliegveld gebracht. Een uurtje later kwam Sekou ons weer ophalen. Wij moesten namelijk ook naar het vliegveld want het was tijd om de andere meiden op te halen. Marije en Jojanneke zijn toen veilig aangekomen. Eenmaal terug even gezellig gekletst en daarna ben ik nog even met Roos en Elise naar beneden geweest om met de nachtdienst te kletsen.
Zaterdagochtend heb ik de nieuwe meiden laten zien waar ze ’s morgens brood kunnen halen. Heel toevallig kwamen we Happy Masa weer tegen. Hij wilde graag weten hoe het met zijn vrienden was en of wij nog een keer langskwamen.
Bij de lunch hebben wij Lisa weer wat nieuws geleerd, wentelteefjes maken. Zelf vond ze het niet zo lekker, maar wij hebben er van genoten.
’s Middags kwam Omar ons op halen om naar Serrekunda te gaan. Elke keer als weer als je de auto instapt voelt het als een safari. Dit komt omdat de wegen zo slecht zijn. En als het heeft geregend is het helemaal een drama. Grote plassen en alleen maar hobbels.
Dat even ter informatie, we gingen natuurlijk niet voor niks naar Serrekunda. Samen met Lisa hebben wij stof uitgezocht voor een Afrikaanse jurk. Ik heb gekozen voor een blauwe stof met nog een heleboel andere kleurtjes en een leuk printje. Deze stof hebben wij daarna naar een kleermaker gebracht. Hij is nu een mooie jurk voor ons aan het maken. Ik ben benieuwd.... In totaal ben ik ongeveer 22 euro kwijt voor een nieuwe jurk, dat is nou nog eens leuk shoppen.
Volgende keer als we weer naar Serrekunda gaan, gaan we de markt bekijken. Ik ben benieuwd wat er dan op me af gaat komen.
Voor het avond eten heb ik snel nog even op mijn vrije dag mijn eerste infuus geprikt. Ik stond echt te shaken. Maar het is gelukt in 1x. Iets waar ik toch wel een beetje blij mee was.
’s Avonds lag ik lekker op de bank tv te kijken. Ik dacht laat ik maar vast douchen dan kan ik zo naar bed. Toen ben ik toch nog even met die andere meiden naar beneden geweest. Ik heb toen een soort van hoofddoek op gekregen. Ik denk echt dat het er niet uit ziet maar iedereen vond het prachtig. Toen werd Rosanne gebeld door Ami ( is 1 van de meiden die de hele week nachtdienst had). Ami en haar broers wilden ons we meenemen naar de local disco. Hier was ik natuurlijk totaal niet op voorbereid. Ik zat natuurlijk al lekker in mijn pyjama met een hoofddoek op mijn hoofd. Maar we zouden alleen even een kijkje nemen en dan gelijk weer weggaan. Nou daar stond ik dan. In mijn pyjama, in de local disco, tussen allemaal Gambianen een dansje te doen.
Het viel op dat er een hoop mannen waren, en de manier waarop zij dansen….. WAUW dat is niet normaal. Ik zou willen dat ik zo soepel in mijn benen was. Al zag het er af en toe wel een beetje vreemd uit.
Het was wel erg leuk om mee te maken, ik denk dat we er volgende week weer heen gaan. Dan is er een feestje van de wijk waarin wij wonen. En aangezien entree en een biertje omgerekend maar €1,- en €0,80 kosten is dat best de moeite waard.
En toen was het al weer zondag. En zit ik nu weer een verhaaltje te typen voor jullie. Dit was eigenlijk niet de planning nu. We zouden namelijk naar Monkey Park gaan. Maar helaas, het weer was vanochtend weer iets te Hollands. En als de aapjes nu op je komen zitten kan je gelijk alles in de was gooien. Volgende weekend dan maar.
Wel gaan we als het goed is vanmiddag met Ami mee naar plek waar ze de Madinka dans gaan doen. Madinka is volgens mij de grootste stam hier. Ik heb de dans van de week al een paar keer gezien en geoefend in de nachtddienst. Ik denk dat we heel hard kunnen gaan lachen vanmiddag. Van de dokter moeten we vanavond een dance contest houden. Kijken wie er van de Nederlandse dames het beste kan dansen. Ik kijk er naar uit…..
Ook wordt als het goed is vanavond door 1 van de meiden van de nachtdienst mijn haar gevlochten. Langzamerhand begin ik hier toch wel een beetje in te burgeren.
Ik zou nog zoveel meer kunnen vertellen, en volgens mij vergeet ik ook de helft. Maar dat komt vast nog wel een keer terug in een ander verhaal. Voor nu heb ik al weer genoeg geschreven vind ik zelf.
Morgen begin ik weer in de kliniek. Een weekje middagdiensten. Ik ben benieuwd wat ik deze week weer ga beleven.
Tot volgende week allemaal!
Wat leuk om te zien dat er zoveel positieve reacties zijn! Hier dan mijn tweede verhaaltje!
Maandag was het dan eindelijk zo ver, aan de slag in Lamin Health center. Deze week had ik ochtenddienst. Dat is officieel van 8.00-14.00. Voor Gambiaanse begrippen is het ongeveer van 9.30 -14.00, hier heb ik mij dan ook wel aan aangepast. Heel vervelend was dat niet voor een eerste week. Ik zal proberen te vertellen hoe het er aan toe gaat in de kliniek.
Wanneer een patiënt binnenkomt moet deze zich eerste melden bij de receptie. Hier betalen zijn 15 / 25 dalassi. 15 voor een kind en 25 voor een volwassene. Dit is omgerekend €0,35 en €0,57. Als zij dit betaalt hebben krijgen zij een half a4’tje en gaan ze door naar de consulting room. Dit halve a4’tje is eigenlijk het hele patiëntendossier. In de consulting room zit een verpleegkundig specialist met een verpleegkundig assistent. Hier vindt de eerste check plaats: bloeddruk, temperatuur, gewicht. Ook geven de patiënten hier klachten aan. De verpleegkundig specialist geeft hier een eerste diagnose. Hier worden ook de eerste infusen aangelegd als het nodig is. Dit gebeurt best vaak. Als dit niet gebeurt worden de patiënten doorgestuurd naar het lab. Hier betalen zij weer geld om getest te worden op bv. Malaria. De uitslag van de test is vaak gelijk bekend. Hierna worden zij doorgestuurd naar de dokter. Hij leest de patiëntendossiers nog een keer na en schrijft dan medicatie uit. Zodra de patiënten medicatie voorgeschreven krijgen moeten zij eerst weer met het patiëntendossier (halve a4’tje ) terug naar de receptie. Hier betalen zij dan weer voor de medicatie. Zodra ze dat gedaan hebben mogen ze in de apotheek de medicijnen ophalen.
Er is ook een kinderafdeling, bevallingskamer en kraamafdeling. Deze zijn alleen nog niet in gebruik omdat van heel veel apparatuur niet bekend is hoe ze werken.
Zoals jullie lezen gaat dit er toch wel heel anders aan toe dan in Nederland.
Ik ben maandag begonnen in de consulting room. Mijn eerste indruk was dat het best chaotisch eraan toe gaat. Zodra ze van de receptie komen, komen de patiënten gelijk binnen lopen om het patiëntendossier af te geven. Dit terwijl je gewoon bezig bent met een andere patiënt. Ik heb me aan het begin vooral bezig gehouden met het observeren, hoe gaan ze hier nou eigenlijk te werk. Na een tijdje heb ik een beetje de taak van de assistent overgenomen en ging ik de eerste checks doen. Ik denk dat er die dag wel rond de 50-60 patiënten zijn geweest. Een klein deel daarvan werd opgenomen. Maar veel mochten diezelfde dag nog naar huis.
Op dinsdag heb ik in het lab gezeten. Ook eerst even gekeken hoe dat gaat. Ze komen binnen, de namen worden opgeschreven, er wordt betaald en de nodige test wordt erbij gepakt. Het was een stuk rustiger dan die dag ervoor. Er werden vooral veel malaria testen gedaan. Dit houdt in, een prik in de duim, druppel bloed opzuigen en deze op een plaatje leggen, vloeistof erbij en tada de uitslag is bekend. Veel waren er negatief. Na een tijdje had ik di wel onder de knie.
Toen kwam Elise mij ineens halen. Er was een zwanger meisje binnengekomen die erg veel pijn had. Zij was 28 weken zwanger en had dus al 4-5 cm ontsluiting. Helaas kon zij niet bij ons bevallen omdat bij ons de couveuses nog niet werken. Maar dit betekende wel het eerste ritje met de ambulance naar een soort verloskunde centrum in de buurt. Wij zijn alle 3 meegegaan, in de hoop dat zij daar kon bevallen en wij daar bij mochten zijn. Helaas hadden zij daar ook niet de goede apparatuur, de baby moest tenslotte in de couveuse en deze hebben ze hier alleen in Serrekunda Hospital en Banjul. Wij moesten het meisje achterlaten in het verloskunde centrum, er zou een andere ambulance komen die van dat centrum(die gratis is), om haar naar het grote ziekenhuis te brengen. Helaas geen bevalling, maar voor haar was het wel beter.
Wij wilden natuurlijk wel weten of het goed was gegaan. En toevallig werkt haar zus bij ons in de kliniek, maar die kon geen contact krijgen. Uiteindelijk kregen wij te horen dat ze was bevallen van een meisje en dat alles goed gaat. Toch fijn om te horen.
Woensdag heb ik weer in de consulting room gezeten. Dit ging eigenlijk hetzelfde als maandag, alleen was het een stuk rustiger. Af een toe een infuus aansluiten en wat checks gedaan. Maar daar bleef het voor de woensdag wel bij.
Donderdag heb ik een ochtendje bij de dokter gezeten. Ik moet toegeven, ik heb hier best wel wat geleerd van hem. Hij was jarig, maar wilde niet dat iemand het wist. Hij was ook te oud om het te vieren vond hij zelf.
Wij zouden die avond uiteten gaan met Gert en Inge, maar als het lekker weer was mochten we ook eerder komen om lekker bij het zwembad te liggen. Rond 1 uur werden wij opgehaald door Omar en Sekou om naar het zwembad te gaan. We hebben daar heerlijk tot een uurtje of 5 gelegen, de donkere wolken kwamen ons al tegemoet. Tijd voor Gert en Inge om ons 1 van de mooiste plekjes van Gambia laten zien. Dit was voor hun bij Kalypso. Een restaurant aan het strand. Ik moet toegeven, het is inderdaad een heel mooi plekje. Je kijkt uit over de zee, maar hier begint ook gelijk de rivier. Mooie rieten hutjes waar je onder kan zitten met heerlijke lounge stoelen. En dat is nog niet alles, je zit naast een poeltje met krokodillen. Deze keken wel erg boos. Tijd voor een lekker biertje en een gezellig praatje.
Om 19.00 hadden zij gereserveerd bij een Hongaar. Daar aangekomen stond er een grote tafel klaar, veel meer stoelen dan de personen met wie wij waren. Wat bleek nou, Gert en Inge hadden ook wat Gambiaanse vrienden uitgenodigd. Er kwamen wat jonge gasten en Omar en Sekou. Één van de jongens had zijn gitaar meegenomen. Wij hebben heerlijk gegeten, een lekker biertje gedronken en met zijn alle Bob Marley gezongen. Ik heb echt een fantastische avond gehad. Gert en Inge, als jullie dit lezen, nogmaals bedankt!!!
De terugweg was weer 1 grote safari over de wegen door de regen. Eenmaal terug bij de kliniek hebben we nog even beneden met de nachtdienst gezeten, met James en Ami. Daarna snel me bed in, het was een heerlijke middag/avond maar ik was er toch wel erg moe van.
Vrijdag is officieel onze schooldag. Ik moet toegeven, ik heb er niet veel aangedaan. Dit komt ook wel doordat je na je dienst ook nog een hele middag hebt om aan school te werken. Eigenlijk heb ik overdag lekker niks gedaan. Ohja, we hebben Lisa geleerd hoe ze tosti’s moet maken, toch wel fijn een beetje afwisseling. Alleen pannenkoeken en ei ben je toch wel snel zat…. ’
s Avonds kwamen Gert en Inge gezellig bij ons eten. Hun weekje zat er al weer op. We hebben afscheid genomen en daarna zijn ze naar het vliegveld gebracht. Een uurtje later kwam Sekou ons weer ophalen. Wij moesten namelijk ook naar het vliegveld want het was tijd om de andere meiden op te halen. Marije en Jojanneke zijn toen veilig aangekomen. Eenmaal terug even gezellig gekletst en daarna ben ik nog even met Roos en Elise naar beneden geweest om met de nachtdienst te kletsen.
Zaterdagochtend heb ik de nieuwe meiden laten zien waar ze ’s morgens brood kunnen halen. Heel toevallig kwamen we Happy Masa weer tegen. Hij wilde graag weten hoe het met zijn vrienden was en of wij nog een keer langskwamen.
Bij de lunch hebben wij Lisa weer wat nieuws geleerd, wentelteefjes maken. Zelf vond ze het niet zo lekker, maar wij hebben er van genoten.
’s Middags kwam Omar ons op halen om naar Serrekunda te gaan. Elke keer als weer als je de auto instapt voelt het als een safari. Dit komt omdat de wegen zo slecht zijn. En als het heeft geregend is het helemaal een drama. Grote plassen en alleen maar hobbels.
Dat even ter informatie, we gingen natuurlijk niet voor niks naar Serrekunda. Samen met Lisa hebben wij stof uitgezocht voor een Afrikaanse jurk. Ik heb gekozen voor een blauwe stof met nog een heleboel andere kleurtjes en een leuk printje. Deze stof hebben wij daarna naar een kleermaker gebracht. Hij is nu een mooie jurk voor ons aan het maken. Ik ben benieuwd.... In totaal ben ik ongeveer 22 euro kwijt voor een nieuwe jurk, dat is nou nog eens leuk shoppen.
Volgende keer als we weer naar Serrekunda gaan, gaan we de markt bekijken. Ik ben benieuwd wat er dan op me af gaat komen.
Voor het avond eten heb ik snel nog even op mijn vrije dag mijn eerste infuus geprikt. Ik stond echt te shaken. Maar het is gelukt in 1x. Iets waar ik toch wel een beetje blij mee was.
’s Avonds lag ik lekker op de bank tv te kijken. Ik dacht laat ik maar vast douchen dan kan ik zo naar bed. Toen ben ik toch nog even met die andere meiden naar beneden geweest. Ik heb toen een soort van hoofddoek op gekregen. Ik denk echt dat het er niet uit ziet maar iedereen vond het prachtig. Toen werd Rosanne gebeld door Ami ( is 1 van de meiden die de hele week nachtdienst had). Ami en haar broers wilden ons we meenemen naar de local disco. Hier was ik natuurlijk totaal niet op voorbereid. Ik zat natuurlijk al lekker in mijn pyjama met een hoofddoek op mijn hoofd. Maar we zouden alleen even een kijkje nemen en dan gelijk weer weggaan. Nou daar stond ik dan. In mijn pyjama, in de local disco, tussen allemaal Gambianen een dansje te doen.
Het viel op dat er een hoop mannen waren, en de manier waarop zij dansen….. WAUW dat is niet normaal. Ik zou willen dat ik zo soepel in mijn benen was. Al zag het er af en toe wel een beetje vreemd uit.
Het was wel erg leuk om mee te maken, ik denk dat we er volgende week weer heen gaan. Dan is er een feestje van de wijk waarin wij wonen. En aangezien entree en een biertje omgerekend maar €1,- en €0,80 kosten is dat best de moeite waard.
En toen was het al weer zondag. En zit ik nu weer een verhaaltje te typen voor jullie. Dit was eigenlijk niet de planning nu. We zouden namelijk naar Monkey Park gaan. Maar helaas, het weer was vanochtend weer iets te Hollands. En als de aapjes nu op je komen zitten kan je gelijk alles in de was gooien. Volgende weekend dan maar.
Wel gaan we als het goed is vanmiddag met Ami mee naar plek waar ze de Madinka dans gaan doen. Madinka is volgens mij de grootste stam hier. Ik heb de dans van de week al een paar keer gezien en geoefend in de nachtddienst. Ik denk dat we heel hard kunnen gaan lachen vanmiddag. Van de dokter moeten we vanavond een dance contest houden. Kijken wie er van de Nederlandse dames het beste kan dansen. Ik kijk er naar uit…..
Ook wordt als het goed is vanavond door 1 van de meiden van de nachtdienst mijn haar gevlochten. Langzamerhand begin ik hier toch wel een beetje in te burgeren.
Ik zou nog zoveel meer kunnen vertellen, en volgens mij vergeet ik ook de helft. Maar dat komt vast nog wel een keer terug in een ander verhaal. Voor nu heb ik al weer genoeg geschreven vind ik zelf.
Morgen begin ik weer in de kliniek. Een weekje middagdiensten. Ik ben benieuwd wat ik deze week weer ga beleven.
Tot volgende week allemaal!
-
06 September 2015 - 15:17
Ester:
weer een super mooi verhaal! Je bent er pas een week... En je maakt onwijs veel mee! Xxxxx S! -
06 September 2015 - 17:02
Linda Caminita:
Lieve Sanne, wat leuk om dit allemaal te lezen. Wat een avontuur moet dit voor jullie zijn. Ik blijf je volgen enne.....veel succes nog met alles. Knap dat je eerste infuus er gelijk goed inzat.
Dikke zoen van ons allemaal hier. xxxx
-
06 September 2015 - 17:05
Janneke En Gerrit:
Het is weer een heel verhaal.
Bij Calipso gingen wij altijd lunchen, daar kan je ook tussen de struiken op een liggend.
De Hongaar was bij ons heel slecht, bij jullie gelukkig niet.Je hebt wel weer veel te vertellen.
Leuk want er komen weer herinneringen boven.Wij weten daar nog een heel leuk restaurant waar je een soort Tpan kan eten.
Bij ons maakte hij er een heel buffet van waar iedereen naar kwam kijken.
Als je wilt leggen we wel uit waar het is.Het eten was er heerlijk.
je pa en ma komen zo mosselen eten, zitten nu denk ik bij de tennis.
We sturen je ook nog wel een foto van Soloman.
Gr -
06 September 2015 - 17:39
Judith :
San, wat een leuk verhaal weer. Heel veel plezier daar. Dikke kus. -
06 September 2015 - 18:07
Henriette:
He San,
Weer n leuk verslag om te lezen,je maakt wat mee in je werk en met je vrienden !!
Succes weer komende week !!!
Groetjes -
06 September 2015 - 18:54
Marike:
Super om je verhaal te lezen...wat een andere wereld..succes daar xxx Marike -
06 September 2015 - 20:23
Christine:
He Sanne, wat een leuke verhalen zeg. Je maakt van alles mee, leuk om je zo te volgen. -
06 September 2015 - 20:34
Melanie:
Weer n heel leuk verslag!!! Xxx
-
06 September 2015 - 20:46
Atie Van Oostveen-vrolijk:
Hoi Sanne...kreeg via Jet jouw blogadres.....heel veel succes daar met je werk!! En geniet van alle belevenissen daar. -
06 September 2015 - 21:02
Sabine :
Lieve Sanne,
Wat top van je dat je uiteindelijk toch een blog hebt aangemaakt! Zo leuk om te lezen en wat je allemaal meemaakt. En hoe anders dan hier in NL zo goed wat jullie daar allemaal kunnen betekenen en wat een indrukken zeg! Ju is je blog terecht aan het promoten en is super trots op jou! Ik ook met vele met mij. Lieverd heel veel succes en geniet ervan. Dikke kus van mij en Annie -
06 September 2015 - 21:40
Oma, Opa:
Lieve Sanne
Superverhaal, we genieten er van, we zien al weer uit naar je volgende verslag. Wij hebben zojuist zitten genieten van het Ned. elftal, met 3-0 verloren van Turkije, dramatisch slecht.
Dikke kus van ons -
07 September 2015 - 21:07
Willie:
Ha Sanne,
Superleuk om te lezen wat je allemaal mee maakt!
Gr. Willie -
08 September 2015 - 23:17
Iris:
Haha ik zie je al helemaal staan met hoofddoek in lokale disco! Zag de foto op fb, staat je goed!
Ga lekker door met je blog, je schrijft gezellig en geweldig om je belevenissen te volgen! Succes en plezier x Iris.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
