Lachen als een boer met kiespijn

En er is alweer een week voorbij. Een week waarin doordeweeks eigenlijk weer niet zo veel gebeurd is. De afgelopen week had ik ochtenddienst. Tijdens die dienst is er niet heel veel gebeurd. Dus laat ik maar snel overgaan op de leuke dingen.

Laat ik eerst even mijn titel uitleggen. Sinds woensdag heb ik echt ontzettend veel last van mijn kies. Ik denk eigenlijk dat mijn verstandskies doorkomt, dat hoop ik eigenlijk ook wel een beetje. Het verstand mag nu wel komen bij mij. Maar de pijn waarmee het komt ben ik niet zo blij. Vanaf woensdag zit ik dus al aan de paracetamol en ibuprofen, en veel helpt het nog niet. Maar wie weet wordt ik morgen misschien ineens wakker zonder pijn.

Maar ondanks de kiespijn gaat het leven hier toch door. Donderdag ben ik dan ook samen met wat andere meiden op pad geweest. Roos was namelijk jarig vrijdag en daar moest een cadeau voor komen. Wij op pad richting Brikama, ons was verteld dat ze daar een hele leuke craft market hadden. Aangekomen in Brikama wisten wij niet hoe snel we daar weer weg moesten. De mensen waren erg opdringerig, en ook de craft market viel tegen. Wij wisten al wat wij wilden hebben dus op naar Senegambia, naar de craft market daar. Een uur verder en 500 dalassi lichter en heel was sleutelhangertjes en armandjes zwaarder, was het voor ons wel tijd voor een welverdiende lunch. Na de lunch was het nog eventjes shopping time op de craft market. Ik heb nog hele leuke mandjes gekocht, helaas wel een beetje opgelicht. Dat overkomt natuurlijk alleen mij weer, maar ach. Ik ben er blij mee en die vrouw die het verkocht kan voorlopig weer eten.

Vrijdag was het dus de verjaardag van Roos. ’s Ochtends hebben we de ballonnen voor haar opgehangen en een leuk liedje voor haar gezongen. Verder heb ik verdoofd op de bank gelegen tot 5 uur. Toen was het namelijk tijd voor de voetbalwedstrijd. En niet zomaar 1, nee het was de finale van de small cup. 1 van de competities die wij sinds wij hier zijn al volgen. Druk dat het was op het veld, niet normaal. Tot die dag was het de drukste wedstrijd die ik had gezien hier. Hierdoor waren er geen plekjes voor ons om onze bank neer te zetten. De enige oplossing was om in de ‘skybox’ plaats te nemen. Deze skybox bestond dus zeg maar uit een halve partytent met wat plastic stoelen. Maar hier pasten wij prima tussen. Deze wedstrijd werd zelfs gefilmd, en er zat een commentator bij. Het moest allemaal niet gekker worden. Uiteindelijk moest de finale beslist worden met penalty’s. Onze buurwijk wist de small cup binnen te halen. Wat een feest! Het was voor het eerst dat zij de überhaupt de finale hadden gehaald. Helaas konden wij de uitreiking van de beker niet bekijken. Wij moesten namelijk snel naar huis om te eten want over een uur zou het feest voor Roos haar verjaardag beginnen.
Roos had geregeld dat zij haar verjaardag op de compound van de buren mocht vieren. Zij zouden dan alles voor haar regelen. Hartstikke spannend natuurlijk. Hoe zou dat zijn een verjaardag in Gambia. Ik kan je vertellen, het verschilt niet veel met Nederlandse verjaardagen. Als je zegt het begint om 20.00 komt iedereen hier ook om 22.00 aankakken. Verder vooral veel eten en veel dansen. Gelukkig mochten wij als enige biertjes drinken. Helaas waren die ook vrij snel op (natuurlijk hebben wij ook nog nieuwe laten halen). Dit was zo’n avond om nooit te vergeten. Wat heb ik het naar mijn zin gehad met iedereen. En wat hebben wij gedanst met zijn alle. Van shake your bum bum muziek tot aan André Hazes. Volgens de buurman had ik iets meer dan 9000 danspasjes gemaakt….

En dat ik die pasjes had gemaakt en biertjes had gedronken merkte ik de volgende dag dan ook. Ik was een klein beetje brakjes en had een klein beetje spierpijn. Dan maar de hele dag niks uitvoeren. Ook wel eens lekker. Maar een hele dag niks doen betekent natuurlijk wel dat je ’s avonds wat moet uitvoeren. Dus hop toen iedereen uitgebrakt en uitgerust was rond 21.00 was het tijd om weer richting Senegambia te gaan. Wij zijn naar Poco loco geweest, dit is een strandtent van een Nederlandse eigenaresse. Wij hadden ergens gelezen dat zij elk weekend live muziek. Dit wilden wij wel eens bekijken. Heerlijk aan het strand met een cocktail en live muziek. Een heerlijke avond met de meiden. Dit was wel de eerste avond dat iedereen het echt koud had. Ik had dan ook voor het eerst een lange broek aan, en ik zweette zelfs niet. Dit was toch wel even vreemd. Maar we hebben ervan genoten.

Zondag was weer relax dag. Wij zijn weer richting Senegambia geweest, maar nu om lekker bij het hotel aan het zwembad te liggen al decadente diva's.
Pien en ik hadden die avond ervoor bij Poco Loco gezien dat ze shoarma op de kaart hadden staan. Die kregen wij vanaf dat moment dus niet meer uit ons hoofd. Dus je raadt het al, wij hebben gisteren dan ook lekker geluncht bij Poco Loco met overheerlijke shoarma, en natuurlijk een biertje.
Wij moesten wel weer op tijd terug want om 17.00 stond de finale van de big cup gepland. Dit ging er precies hetzelfde aan toen als tijdens de small cup. Één groot feest!
Ook zijn we nog uitgedaagd door de meiden uit deze wijk voor een voetbalwedstrijd. Deze staat a.s. vrijdag gepland. Ik ben benieuwd, ik denk dat we maar 2x 5 minuten moeten gaan spelen, anders liggen we straks allemaal knock out in het ziekenhuis.
Maar dat is een verhaaltje voor volgende week.

Tijdens het schrijven gisteren ben ik in slaap gevallen, vandaar weer een daagje te laat. Misschien ook wel een Gambiaanse eigenschap, altijd te laat zijn met iets.
Ik stop er nu ook mee, ik moet snel wat voor school gaan doen.

Tot volgende week allemaal!