Snakes en football

Ik denk dat ik de gambiaanse eigenschap van te laat zijn een beetje te goed aan het overnemen ben. Vandaar dan maar weer vandaag een berichtje.

Afgelopen week had ik weer ochtenddienst. Erg druk weer. De laatste tijd zijn er een hele hoop patienten met malaria. Maar naast de patienten met malaria is er eigenlijk niet veel gebeurt.

’s Avonds heb ik vooral gezellig buiten gezeten met de buurtjes en daar gezellig kaartspelletjes mee gespeeld. Ze zijn bezig mij de gambiaanse kaartspellen aan te leren. Tot nu toe ben ik daarmee nog steeds de big loser. Misschien aan het eind van mijn stage periode hier dat ik de big winner ben.

Vrijdag hadden wij onze tussenbeoordeling van de stage. Het gaat goed, alleen wil ik te veel dingen doen. Hier moet ik dus een beetje op gaan letten. Mijn cijfer heb ik nog niet, maar het is in ieder geval een voldoende. Gelukkig had de rest ook een voldoende.
Hierna zouden wij eigenlijk onze voetbalwedstrijd spelen tegen de meiden hier, alleen konden wij niet omdat wij weer een nieuw meisje moesten ophalen. Dit keer Riekje, Riekje is afgestudeerd HBO verpleegkundige en zal zo veel mogelijk beneden in het ziekenhuis helpen. Zij blijft voor 5 weken hier.

Dat iedereen een voldoende heeft gehaald bij de beoordeling betekende natuurlijk tijd voor een feestje. Dus ’s avonds zijn wij weer gezellig met onze buurmannen in een overvol busje naar Senegambia gereden. Daar was het tijd om weer eens flink los te gaan. En dat hebben we dan ook gedaan. Flink wat biertjes en danspasjes. Zo’n avond waarbij wij zeiden dat we het niet te laat zouden maken, en wij uiteindelijk om 5 uur ongeveer thuiskwamen. Een avond die we dan ook hebben afgesloten met tosti’s en heel veel gelach. Rond 6.00 was het dan ook tijd om richting onze bedjes te gaan. De volgende dag hadden wij namelijk een vol programma.

En dat programma begon al om half 11 toen Omar ons kwam ophalen. Helaas hadden we maar een paar uurtjes geslapen, en toen we wakker werden voelden wij ons ook niet al te best. Het eerste uur was het vooral heeeel veeeel bier zweten. Maar dat mocht de pret niet drukken, want we waren onderweg naar de reptielenfarm met onze brakke hoofdjes.
Na een best lange rit, die overigens erg mooi was kwamen we dan aan. Onderweg zagen we ontzettend veel groen, en af en toe een compound tussendoor. Geweldig om te zien hoe mooi Gambia eigenlijk is. Maar verder met de reptielenfarm, waar ze dus slangen krokodillen en schilpadjes hebben. We hebben daar een rondleiding gekregen. En een slang vasthouden mocht natuurlijk niet ontbreken aan onze rondleiding. Ik wist niet dat ik zo’n scheiterd was…. Maar ik heb het gedaan. Af en toe nog een ander beestje aanraken en vasthouden. Verder heb ik niet alles meegekregen van de rondleiding, de reden daarvan was waarschijnlijk het feestje van de avond daarvoor.
Na de reptielenfarm was het tijd om naar Paradise beach te gaan. Volgens sommige het mooiste strand van Gambia. Het was inderdaad wel een plaatje om te zien, maar of het nou het mooiste strand van Gambia is weet ik nog zo net niet.
Één ding was wel zeker, het was tot nu toe de slechtste plek waar wij hebben geluncht. We hebben zelfs geklaagd omdat het zo slecht was. Gelukkig begrepen ze ons en werden er twee gerechten afgehaald. Daarna was het tijd om heerlijke een duik te nemen en lekker te chillen op een lekker luchtbedje. Tegen etenstijd kwamen we weer terug.
’s Avonds was er een feest in de local disco, maar ik was er zo aan toe dat ik die even heb overgeslagen.


Gisteren was het dan tijd voor onze wedstrijd tegen de meiden hier. Er waren zelfs tenues voor ons geregeld. De oranje tenues van het mannenteam hier. Hoe toepasselijk, de dutchies in een oranje tenue. We zagen er zeer professioneel uit. Nu moesten wij onszelf natuurlijk ook nog bewijzen na onze grote mond de hele week tegen iedereen. Voetballen in 40 graden. Dat konden wij wel dachten we, en we zouden ook wel even van die meiden winnen. We wilden wel maar kwart veld spelen en 15 minuten per helft. Anders zouden we allemaa dood neervallen. Na 5 minuten spelen kwam ons eerste tegendoelpunt al. Maar gelukkig werd deze afgekeurd omdat zij met 1 persoon meer speelden. Daar waren onze tegenstanders het niet mee eens. De eerste helft werd er verder ook niet meer gescoord. Hup door naar de tweede helft. Na een goede teambespreking konden we weer verder. En ja hoor. Onze geweldige spits Nienke Koorevaar scoorde een geweldig doelpunt! Wie had dat gedacht, de dutchies 1-0 voor. De Gambiaanse meiden dachten toen hun geheime wapen in te zetten, namelijk een reus van 2 bij 2. Ze zag er heel eng uit, maar gelukkig ze kon alleen maar op de grond liggen. Na 15 minuten klonk het eindsignaal. We hadden gewonnen van de Gambiaanse meiden met 1-0 met 40 graden en op zand!!!!!!
De tegenstanders waren het er niet mee eens want zij vonden dan het 1-1 stond, dus zij wilden penalty’s. Maar dat lieten wij natuurlijk niet gebeuren. Wij hadden gewoon gewonnen. En ook geld verdiend, want we speelden voor geld. Hoppekee, 400 dalassi voor in onze pot, kunnen wij binnenkort weer een lekker biertje van drinken.
Hierna hebben wij nog even onze buurtjes aangemoedigd tijdens hun wedstrijd. Zij wonnen gelukkig ook.

’s Avonds hadden we nog een soort van feest bij onze overburen, deze was al de hele middag bezig. De moeder van onze overbuurman was namelijk voor het offerfeest naar Mekka geweest. Sinds zij terug is heeft zij zich al die tijd verstopt in huis tot gisteren. Wij waren uitgenodigd dus we moesten wel even langs gaan. Maar hoe kan het ook anders, wij kwamen aan toen het feestje was afgelopen. Snel dan toch maar even de moeder gedag gezegd en daarna naar de andere buurtjes gegaan om daar gezellig weer spelletjes te spelen en te praten. Tussendoor kreeg ik van mijn aanbidder ook nog even een mooie ketting. De tweede deze week al. Die kan ik dan weer goed gebruiken als souvenirtjes voor thuis.. haha.

Vandaar dat ik weer een dag te laat ben. Vandaag start ik met een week middagdienstjes. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik die niet zo leuk vind omdat die altijd erg rustig zijn. Maar wie weet gebeurt er wel iets heel spannends.

Ik zou echt elke keer nog zo veel meer kunnen vertellen. Over hoe ik het hier naar mijn zin heb met die meiden, wat ik onderweg allemaal elke keer tegenkom en waar ik dan zo van geniet. Maar sommige dingen zijn niet te vertellen, die moet je hier zelf bekijken en meemaken.

Tot volgende week weer allemaal!